เย็นตาโฟมัลลิกา แม๊กนั่ม ข้าวหมูทอดเจ๊จง ข้าวโพด 1 ฝัก
เย็นตาโฟมัลลิกา แม๊กนั่ม ข้าวหมูทอดเจ๊จง ข้าวโพด 1 ฝัก
เรากลับมาแล้ว อย่างแรกที่จะบอกเลยคือ เราเขียนบลอค ตอนสุดท้ายมีนาคม 2564 ที่โควิดรอบใหม่ กำลังจะมาในไม่ช้านี้ แล้วมันก็ทำให้เราเจ็บตัว ทั้งทางการเงิน และสภาพจิตใจ …… เรามีเรื่องในใจเยอะมากที่อยากพิมไว้มันน่าจะแบ่งได้เป็นตอนย่อยหลายๆตอนเลยล่ะ เรื่องเงินนี้ก็จะเล่าเลยแล้วกัน อาจจะผิดจากหัวข้อ เรื่องคลายเครียด แต่มันก็เป็นประเด็น เป็นสาเหตุที่ทำให้เครียดนั่นแหละ แต่จะโทษเราฝ่ายเดียวก็ไม่ถูก ใครมันจะไปรู้ว่าวันนึงจะมีโรคระบาดขนาดนี้ในช่วงรัฐบาลที่เจอคือ ไม่ได้ผ่อนหนักเป็นเบาอะไรให้กับประชาชนได้เลย (พลังด่ามาและ พอก่อนเอาในเนื้อหาก่อนนะ) เรา.เขียนไว้เพื่อเป็นกำลังใจให้กับตัวเอง และคนอื่นที่ผ่านเข้ามาอ่านนะ ให้กำลังใจ พวกเราตกอยู่ในสภาพเดียวกันทั้งประเทศ โอเคมาเรื่องเงินก่อนนะ สำหรับ พาร์ทเจ้าของกิจการคือ หนักมาก เพราะมันไม่รู้จักจบ ไม่มีวันจบ (แต่วันนี้ที่มานั่งเขียนคือมันน่าจะจบแล้ว เปิด เมืองแล้วเรียบร้อย คาดว่า ถ้าจะเปิดประเทศอีก ก็น่าจะดีขึ้นอีก แต่ใครจะไปรู้วันเปิดประเทศ เพราะตอนนี้ยังเคอฟิวที่ 4 ทุ่มอยู่เลย WTF ) มีใครยังอ่าน WFH เป็น WTF เหมือนเราอยู่มั่งปะ 5555 ขำ มีหลายกิจการที่ฟุบไปเลย ไม่มีวันกลับมา อันนี้ ก็อาจจะเป็นความสบายใจที่ได้ปิดกิจการของเขานั่นแหละ … Continue reading เวลาเครียด ทำอะไร ในวัย 30+ ของเรา
เราพิมไว้ในวันที่มีกำลังใจทำงาน เผื่อวันไหนที่เหนื่อย เราจะกลับมาอ่านดูว่า ทำไมเราถึงต้องเปิดร้าน ตอนนี้เรากำลังจะเปิดร้านใหม่ เปิดไม่หวือหวา ไม่ตื่นเต้น (อันนี้โกหกนะ ในใจตื่นเต้นมาก) ไม่ได้บอกใครเยอะ แต่เอาจริงๆนะ ตามประสบการณ์คือไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น มีแต่วิธีทำที่จะทำยังไงให้มันไปได้ เป็นโอกาสในการหาเงินเพิ่มสำหรับเรา สมัยก่อนที่ทำ ตอนที่ขายไม่ดี นี่โคตรภาระเลย มันเหนื่อยใจ มันทำแล้วไม่ได้อะไร มีปัญหาคนออก เข้าๆออกๆต้องหาใหม่เรื่อยๆ เหนื่อย เหนื่อยมาได้ 2-3 ปี ก็กลับมาเปิดใหม่อีก คงจะหนีไม่พ้นทางนี้แล้วล่ะ บางคนต้องนั่งเฝ้าร้านทั้งวัน เช่น ร้านเพชร ร้านโชห่วย ยี่ปั๊วะแบบนี้อะ ต้องนั่งเฝ้าทั้งวัน ยิ่งกว่าลูกอีก คือถ้าปิด ก็ขาดรายได้ จะให้ลูกน้องเฝ้าดู ก็ไม่รู้อะไรจะมีหายไหม แต่จริงๆก็ควรทำให้เป็นระบบ มีกล้องวงจรปิด มีอะไรๆ แต่ตอนแรก เราก็ต้องนั่งอยู่เองก่อนนั่นแหละ สำหรับเรา ผู้ไม่ค่อยขยันเท่าไหร่ ก็ต้องมานั่งลิสไว้ก่อนเลยว่าจะมีอารมณ์ไหน จะจัดการกับมันยังไง เรามีวิธีคิดของเรา ตามนี้ ร้านควรจะเป็นโอกาสในการหาเงินเพิ่มสำหรับเรา ถ้าไม่มีร้าน เราไม่มีโอกาสได้เงินสดมากสักเท่าไหร่ ออนไลน์ก็มีขายของแห้ง อยู่แล้ว เราควรเพิ่มช่องทาง … Continue reading จดหมายบอกตัวเองในวันที่ไม่แน่ใจ………เปิดร้านก็เหมือนการเลี้ยงลูก
มาอีกแล้ว คอนเท้นที่อยู่กับเรามาตลอด มาทุกเดือน เรียนรู้กับมันไป เดือนนี้ก็มีมาอีก รู้สึกไม่มีความหวัง เบื่อ อาจจะเพราะไม่ได้ไปเที่ยวต่างประเทศด้วยล่ะ ….ที่ผ่านๆมา เราจะเที่ยวต่างประเทศอย่างน้อย ปีละ 1 ครั้ง ไปแล้วกลับมาทำงานต่อ รู้สึกสดชื่นเหมือนได้ restart ตัวเอง แต่ตอนนี้คือไม่มีหวังเลยอะที่จะได้ไป ในไทยก็ไม่อยากไปที่ไหนเลย เลยกลายเป็นว่าไม่ได้ไปไหนเลย …. เราจะบ่นว่า เบื่อ เซ็งน้อยมาก ๆ เพราะเราจะมีอะไรให้ทำตลอด อย่างน้อยก็งานนี่ล่ะ พยายามไม่บ่น เพราะก็ยังมีสิ่งใหม่ๆให้ทำอยู่เสมอ แต่แปลกมากเลยนะ เวลาที่ประจำเดือนมา อาการพวกนี้หายเกลี้ยงไปเลย เหมือนว่าไม่เคยเกิดขึ้น นี่เราเป็นไบโพล่ารึป่าวนะ แต่ก็รู้สึกดีทีมันหายไป เพราะตอนที่มีอาการซึมๆเศร้าๆ เหวี่ยงก่อนมีประจำเดือนเราว่ามันก็แย่มากๆเลยอะ ควบคุมไม่ค่อยได้ แต่เราก็แก้ปัญหาของเราเองด้วยการออกกำลังกายนะ วิธีแก้อาการ PMS ของเราคือ ไปออกกำลังกาย ซึ่งวิธีนี้ช่วยได้เยอะมากจริงๆ อันนี้เห็นผล ชัดที่สุด ไวที่สุด แต่เราไปแทบทุกวันเลยนะ ต่อยมวยสำหรับเรา คือ ดีที่สุดในช่วง PMS (ก่อนมีประจำเดือน) รองลงมา วิ่งกับว่ายน้ำ … Continue reading สิ้นหวัง เบื่อหน่าย ก่อนมีประจำเดือน มีใครเป็นมั่ง (เวอชั่นผู้ประกอบการ)
ตอนนี้ พยายามควบคุมน้ำหนักให้ไม่มากเกินไป มันก็ขึ้นๆลงๆ อยู่ระดับ 65-66 ก็ให้มันประมาณนี้ ไม่มากกว่านี้และลดยาก อยากลดให้ได้สัก 60 ก็คงดี ทำต่อไป อาทิตย์หน้าจะไปต่อยมวยกับทดลองพีลาทีสที่เปิดใหม่ เขาให้ทดลองเล่นฟรี อาทิตย์หน้านี้ อยากทำงานให้สำเร็จคือ ทำขนมปังให้ได้ ครบ 5 ตัว พร้อมคิดต้นทุน วันจันทร์ เริ่มด้วยขนมปังไส้กรอกและพิซซ่า ตั้งเป้าไว้ว่าแต่ละอาทิตย์จะมีอะไรที่ทำสำเร็จแล้วบ้าง เพราะมีโปรเจคใหม่ที่ยังไม่ได้บอกใครเยอะ ยกเว้นเพื่อนที่สนิทใจจริงๆ เพื่อนที่สนิทใจจริงๆ ไม่ต้องมาคุยกันทุกวัน แต่เราก็อัพเดทเรื่องของเราเรื่อยๆ คือตอนนี้เราไม่ว่างจะไปเจอใครจริงๆอะ เรื่องออกกำลังกาย คือตอนนี้เรารู้แล้วว่า ว่ายน้ำแม่งไม่ใช่ว่ะ ยิ่งว่ายยิ่งกินโคตรเยอะเลย น้ำหนักเราขึ้นเพราะว่ายน้ำด้วย สัมผัสได้ เหนื่อยชิบหายเลย เราต้องออกกำลังกาย เบาๆ คลายเครียดพอ ไม่ใช่เยอะๆ อะ วันนี้ไปวิ่งมา เราคิดว่า ควรยืดก่อนวิ่งมากๆ ไม่งั้น เดี้ยง เดี๋ยวเราจะเอาท่าที่เรายืดเหยียดก่อนวิ่งมาให้ดูนะ เราวิ่ง 1 นาทีแบบไวสุดๆ และเดินอีก 2 นาที สลับไปมาแบบนี้ล่ะ เราว่าไหวแค่ไหนก็คือแค่นั้น … Continue reading อยากเล่า เพราะอยากเล่าจริงๆ ออกกำลังกายและชีวิตตอนนี้
เรื่องที่จะเขียนวันนี้ตั้งใจจริงๆ ตามหัวข้อเลยนะ ให้กำลังใจตัวเองด้วย และผู้อื่น เพื่อนๆ ที่ตอนนี้อาจจะมีความวิตกกังวล เครียด รู้สึกเหนื่อยท้อ กับตอนนี้ เพราะก็สถานการณ์ไม่ปกติ โควิดจนเกือบจะเรียกว่า ล๊อคดาวน์อีกรอบ แต่ก็ไม่เรียกอย่างนั้นสะทีเดียว ดีที่รอบนี้ยังออกนอกบ้านได้ แต่ก็ไม่มีคนจะออกตอนกลางคืนสักเท่าไหร่ เห็นใจก็แต่คนทำงานกลางคืน ที่ต้องออกไปหาเงิน แต่สภาพเศรษฐกิจตอนนี้ บรรยายกาศไม่ดีเลย เงียบมาก เราฟังรายการคุยได้คุยดี และได้แรงบันดาลใจจะเขียนเล่าถึงสิ่งที่ อาจารย์วีระพูดในรายการซึ่งเอามาจากหนังสืออาศรมสนทยาของเขานั่นแหละ เราฟังแล้วอยากเอามาบอกต่อ เพราะมันเป็นคำพูด ง่ายๆแต่ใช้ได้จริงว่ะ บางคนอาจจะเรียกว่าคำคม (แต่คำคมในความรู้สึกเรามันดูกะโหลกกะลาอะ เหมือนโค้ชในเนทที่ออกมาพูดสร้างแรงบรรดาลใจเรื่อยเปื่อยอะ แต่นี่คือง่ายๆแต่รับรู้ได้ถึงแก่น) เรามาเริ่มกันเลย เขาบอกว่า ใครที่ทำงานอะไรที่คิดว่าสำคัญ และจะมีผลต่อชีวิตในระยะยาวพอสมควร แนะนำให้จดบันทึกไว้ตั้งแต่ต้นจนจบ รับรองว่าคุณจะได้อะไรเยอะแยะมากเหมือนที่คุณวีระทำมาแล้ว …. เราย้อนเวลาไม่ได้แต่เราสามารถบันทึกสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีตได้ ไม่ว่าจะเป็น รูปถ่าย ข้อความี่เขียนบันทึกลง หรือสื่ออื่นๆที่เราสะดวก เราฟังแล้วเราเกท เราทำมาสักระยะนึงแล้วแหละ จริงๆแล้ว สมุดบันทึก ของเราก็คือ blog อันนี้ด้วยนะ แต่ก็ไม่ใช่ความรู้สึกลึกข้างในสุดที่เราจะเขียนออกมาได้หมด เวลาเรากังวลใจเราจะเขียนมันลงใส่กระดาษ ว่าเรามีอะไรในใจตอนนี้บ้างที่กังวล แต่เรามักจะลืมเขียนสิ่งที่เรา ดีใจมีความสุขในแต่ละวันนะ เอาจริงๆ … Continue reading กำลังใจให้ตัวเองตลอด
เราไปเที่ยวมา 4วัน ไม่เต็มเท่าไหร่ 3 วันเต็มๆน่ะ ออกเดินทาง วันอาทิตย์บ่าย ไปลงสนามบินอุดร ขับรถไปบึงกาฬต่อ นอนโรงแรม ก็หมดวันแรกแล้ว เลยไม่นับ นับ 3 วันเต็มๆ ไปถ้ำนาคา มา 1 วัน วันต่อมา ไปหินสามวาฬ วันต่อมาไป บ้านนาคาเฟ่ ไปหาแม่แฟน นิดนึงก็กลับ เป็นทริปที่ไม่เหนื่อยยมาก แต่มันส์ๆดี เราจะมาเขียนเรื่องเที่ยวแอดเวนเจ้อครั้งนี้อีกทีนะคะ วันนี้ขอบรรยายเรื่อง การไปเที่ยวกลับมาและกลับมานอนที่บ้านนี่ รู้สึกฟินนนนนนนนนน คือ ครั้งนี้ไปนอนโรงแรมมา ทั้งหมด 2 โรง โรงแรกที่ บึงกาฬ ชอบอาหารที่นี่มากๆ ห้องพักใช้ได้อะ มันก็คือห้องพักธรรมดานะ ห้องกว้าง น้ำมันจะด่างๆ นิดนึงไม่เหมือนที่กรุงเทพนะ อาบแล้วรู้สึกได้ ถูสบู่ไปมันไม่ มีความชุ่มชื้นเลยอะ ความดีงามของที่นี่คือ สั่งกับข้าวมากินตอน 3 ทุ่มยังอร่อย โห้ย ! ชีวิตนี้ไม่อยากหิวเลยว่ะ 555 … Continue reading สิ่งหนึ่งที่เราชอบมากหลังการไปเที่ยวคือ……
Quis vero phasellus hac nullam, in quam vitae duis adipiscing mauris leo, laoreet eget at quis, ante vestibulum vivamus vel. Sapien lobortis, eget orci purus amet pede, consectetur neque risus.
Read More
