logo
logo

sensitive

ไม่มีหมวดหมู่

By :

รู้สึกอ่อนแอ มีปัญหาในใจ

หลังๆ อาจเพราะเราหาเงินไม่ได้เท่าเดิม และเราก็แก้มันไม่สุด มันยังแก้ไมไ่ด้ จากคนที่ทำงานเอง หาเงินเอง อยากได้อะไรซื้อเอง ไม่เคยต้องขอเงินใคร กลายเป็นเราต้องขอเงินแฟน ขอเงินพ่อแม่ ….. เราไม่คิดว่าปีนี้จะมาถึงขนาดนี้ได้ ยอมรับว่าหลุดโฟกัสกับการหาเงินมาตั้งแต่ ต้นๆปี มาจนถึงวันนี้ก็ยัง งงๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมไม่โฟกัสให้สุด

เราสัมผัสได้ว่าเราอาจจะต้องเสียความสัมพันธ์ที่เราแคร์มากที่สุด คนที่อยู่ใกล้กับเรามากที่สุด เพราะเราก็ไม่ได้ใส่ใจด้วย เรามีแต่ใส่อารมณ์ และก็คงไม่มีใครอยากจะทน ถึงแม้ว่าเราจะมาทำดีตอนนี้ เราอยากแก้ไขอะไรให้มันดีขึ้น แต่ความรู้สึกคนก็ไม่ได้เปลี่ยนกันง่ายๆ คนที่โดนทำร้ายใจ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก็คงจะจำ นั่นแหละว่าเราเป็นคนแบบนี้

ความที่คบกันมานานแล้ว มันก้ทำให้รักมันจางลงเรื่อยๆ แต่เราไม่เคยอยากเลิกเลย ตอนนี้เราเชื่อว่าก็ไม่มีใครที่อยากเลิกกันทั้ง 2 คน เราอยากฝืน คบกันต่อแบบความรู้สึกเหมือนเดิมที่เราเต็มที่ (แต่มันไม่เต็มที่แล้วอ่ะ )

เราเป็นคนยุกยิกอยู่นิ่งไม่เป็น เราจะต้องจองตั๋วไป อุดร ไปกลับกรุงเทพ จองล่วงหน้า นานๆก็เคย ทำไมความรู้สึกนี้มันหายไป กลายเป็นว่าเราอยากอยู่บ้าน ทำแต่งาน ทั้งๆที่ไปอุดร ก็ช่วยกันทำงานได้ตลอด อยู่ด้วยกันก็ยังดีกว่าอยู่คนเดียว

เราเหนื่อย ที่เราจะต้องบินไปบินมา หลังๆเราหายใจไม่ออกด้วย เราน้ำหนักเยอะขึ้น ….. มองย้อนกลับไป เราเป้นคนเที่ยวเก่งคนนึง ใช้เงินเก่งคนนึง เราเสพย์ติดเลยก็ว่าได้ที่จะต้องหาเรื่องไปเที่ยว ดูงานนั่นงานนี่ แต่ตั้งแต่ โควิดมา เราไม่ได้ไปไหนเลย เราเครียด และเราก็หาเงินไม่ได้เท่าเดิมอีกต่างหาก ….

อีกใจนึงก็คิดว่า มันเป็นช่วงจังหวะชีวิตพอดีที่เราเครียดอ่ะ ถ้าใครที่รับเราไม่ได้ ก็น่าจะต่างคนต่างแยกย้ายมั้ย แต่ก็คิดอีกมุมว่าใครจะมารับกูได้วะ เหวี่ยงซะขนาดนี้ 555

เราไม่อยากคบใครจริงจังแล้ว ถ้าไม่ใช่คนนี้ เราขี้เกียจต้องมานั่งเทคแคร์ใคร เราจะไม่เข้าหาผู้ใหญ่ ของใครอีกต่อไปแล้ว ถ้าจะคบใครอีก บางทีก็คิดว่า เห้ยนี่เราเหมาะจะคบใครจริงๆหรอวะ คนที่เข้ามาหาเราเยอะๆก็ไม่เอาอีก อยากจะได้คนที่มันไม่ต้องมาอะไรเยอะๆกับเรา

แต่กลับกัน เราก็ชอบจะไปเยอะกับคนอื่นๆ มันไม่ลงตัวอ่ะ 555

อยากบอกพ่อแม่ว่า เลิกคาดหวังให้เรามีครอบครัวเถอะ ถ้าเราจะอยู่ในโลกนี้คนเดียวไม่ได้ ว่าจะต้องมีคนที่มาดูแลเรา ก็ปล่อยให้เราตายเถอะ ให้ธรรมชาติคัดสรรเราออกไปเหอะ

มันก็ดูแรงไปเนอะ แต่ก็เรื่องจริงอ่ะ ถ้าตัวเราเองยังดูแลเราเองไม่ได้ ใครจะมารับผิดชอบได้วะ

เราพิมนี่ไม่ใช่ PMS ด้วยอ่ะ เรามีเมนไปแล้ว เราว่าม้นเป็นความเครียดในใจเรา วันนี้เราก็เก็บมันไว้ไม่อยู่ ตอนที่พี่ย้งบอกว่า แม่จะมากรุงเทพ แต่เราก็รู้ว่าในใจ แม่คงไม่ได้มาขอเรา อือ เรารู้สึก จ๋อย เสียใจ คือคนเราแม่งต้องเสียอะไรไปก่อนแล้วจริงๆใช่มั้ย ถึงจะเห็นค่าของการมีอยู่อ่ะ

ที่เราปฎิเสธ ไม่ไปอุดร และไม่ต้องมีใครมาหาอะไรเราเพราะมันเป็นหนึ่งวิธีป้องกันตัวของเรา เราเฮิท เฮิทที่เราคาดหวังและมันไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ

สิ่งที่เราต้องการตอนนี้คือ เราอยากให้แม่ย้ง มาคุยกับพ่อแม่เรา ว่าย้งจะแต่งแล้ว แต่ย้งก็ไม่ทำมันสักที เราเข้าใจย้งเรื่องนี้ แต่เราก็รอไม่ได้แล้วอีกเหมือนกัน มันเพิ่งมามีปีนี้ล่ะที่เราก็งี่เง่ามาก เพราะเราก็มีเรื่องเครียด บวกกับอื่นๆที่ทำให้เราเขวด้วยล่ะ

ล่าสุดเราเถียงกับพ่อเราไปรุนแรง ย้งคงจะไม่อยากเห็น แต่เราก็เครียดมาก

อีกใจก็คิดว่า เราเจอคนที่พร้อมจะอยู่กับเราในวันที่แย่ที่สุด วันที่เราไม่สบาย เขาก็อยู่ข้างๆเรา จริงๆหรือป่าวนะ ??? แต่ทำไมวันี้ถึงมาบอกว่าไม่อยากแต่งกับเรา (โอยคำนี้คือ เราเสียใจที่สุด จนไม่อยากพิมออกมาเลย มันตอกย้ำเสมอ)

พิมไปทั้งหมดก็คือการบ่นอะไรงุ้งงิ้งๆ คนบางทีมันก็ลืมไปว่า เราก็มีคุณค่าของเราเอง เลยอยากจะโนตไว้ว่าอะไรที่ทำให้เรามีคุณค่า กลับมารักตัวเอง

เรารู้ว่า มันไม่มีทรัพย์สินเงินทองอะไรที่จะมาแทนที่ความสัมพันธ์ที่ดี ความจริงใจ ความหวังดี จงรักภัคดีของคนๆนึงได้ แต่ในวันที่ insecure ต้องหักห้ามใจ เลิกหวังและกลับมา รักตัวเองเยอะๆหน่อย

สิ่งที่อยากทำพร้อมๆกับการเอาย้งคืนมา คือการลดอ้วน10 กก  ,หารายได้เพิ่มให้ตัวเอง 2 แสน , เจอเพื่อนมากขึ้น , ให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์ที่อยู่ตรงหน้ามากขึ้น

เพราะเราคิดว่าที่เราเพี้ยน อาจจะเพราะ รายได้เราลดลง เราไม่สามารถ ทำสิ่งต่างๆเหมือนเดิม ได้ เราเปลี่ยนที่อยู้อาศัย เราเปลี่ยนที่ทำงาน ทุกอย่างต้องใช้เวลาในการปรับตัว

เรายอมรับว่าเราเสียใจ ที่เราต้องย้ายบ้าน เราไม่ค่อยโชว์ความรู้สึก เพราะมันเหมือนความอ่อนแอ ถ้าเราจะโชว์ บางทีก็รู้สึกห่วยจังเลย แค่ในบางจังหวะเท่านั้นแหละ จริงๆในใจก็รู้ว่า เราอยากได้อะไร อยากเป็นอะไรมันเป็นได้หมดอ่ะ ขอแค่โฟกัส ตอนนี้คือโฟกัสอะไรไม่ค่อยได้

ขอพรสวรรค์ ขอให้เรามีสมาธิ มีปัญญาที่จะผ่านช่วงนี้ไปให้ได้ เราอยากแก้ปัญหารายได้เราให้ได้ก่อน และอย่างอื่นจะค่อยๆตามมาทีหลัง ตอนนี้เราไลฟ์ขายของได้แล้ว เราคิดว่า มันกำลังไปได้ดีเลย

สิ่งดีๆที่เกิดขึ้นในวันนี้ คือ ไลฟ์ขายของได้ยอด ตามเป้า

หวัดดีขึ้น ไม่เจ็บคอแล้ว พรุ่งนี้จะต้องดีขึ้นกว่านี้ เพราะกำลังจะทำให้มันดี